Powództwo o ograniczenie odszkodowania

W uchwale z dnia 21 marca 1972 r„ III CZP 12/71 (OSNCP 1972, z. 10, poz. 173) ustalona została teza: „Jeżeli w postanowieniu orzekającym o dziale spadku lub o znie-sieniu współwłasności sąd na zgodny wniosek osób zainteresowanych przyznał należne spłaty w postaci dożywotnich świadczeń w naturze, to świadczenia te mogą być zabezpieczone przez wpis do księgi wieczystej (dział III).” Powództwo zaś o ograniczenie odszkodowania – jak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 14 lutego 1975 r., V PZP 12/71 (OSNCP 1975, z.

5, poz. 74) – może być zabezpieczone przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego (art. 755 k.p.c.). Jeśli chodzi o zabezpieczenie powództwa o uchylenie lub o obniżenie obowiązku płacenia renty uzupełniającej, zasądzonej prawomocnie na rzecz poszkodowanego w związku z utratą zdolności do pracy (art. 907 § 2 k.c.), należy zauważyć, że Sąd Najwyższy dopuścił takie zabezpieczenie przez wstrzymanie wypłaty renty w całości lub w części (art. 755 k.p.c. postanowienie z dnia 27 lutego 1975 r„ III PZ 2/75, OSNCP 1975, z. 10-11, poz. 146). W glosie do tego postanowienia W. Broniewicz zaaprobował stanowisko Sądu Najwyższego, w szczególności uznał za trafny pogląd, że roszczenie o uchylenie lub obniżenie renty ma charakter roszczenia niepieniężnego, chociaż