Rygor natychmiastowej wykonalności

Natomiast art. 477® k.p.c. nakłada na sąd rewizyjny obowiązek nadania z urzędu klauzuli wykonalności wyrokowi zasądzającemu roszczenie na rzecz pracownika

1 wydania go uprawnionemu. Jednakże obowiązek ten w sprawach o roszczenie pracownika nie obciąża sądu pierwszej instancji, który – zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy – z urzędu nadaje przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności jedynie w zakresie nie przekraczającym pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia (art. 4772 § 1 k.p.c.). Por. także uwagę 1 do art. 781 k.p.c.

3. Sąd nie bada zasadności treści tytułu egzekucyjnego (orz. SN z dnia 5 września 1967 r., I CZ 20/67, OSNCP 1973, poz. 68), bada natomiast, czy przedstawiony mu dokument nadaje się do wykonania w drodze egzekucji. Jeżeli tytułem egzekucyjnym jest akt notarialny, sąd powinien zbadać dopuszczalność poddania się egzekucji, biorąc pod uwagę inne jego postanowienia, które ograniczają lub uzależniają ją od wzajemnych świadczeń (orz. SN z dnia 26 lutego 1960 r., CR 922/59, OSNCP 1961, poz. 70). Sąd bada także potrzebę oznaczenia w tytule zakresu egzekucji, gdy dłużnik ponosi odpowiedzialność z określonych przedmiotów lub do wysokości ich wartości (art. 787, 792 k.p.c.). Według uchwały SN z dnia 4 sierpnia 1992 r., III CZP 94/92, dopuszczalne jest nadanie klauzuli wykonalności na rzecz nabywcy wierzytelności także w przypadku, gdy przed jej przeniesieniem – na wniosek zbywcy – sąd już nadał na jego rzecz tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności.