3. Wskazanie przez wierzyciela we wniosku kilku sposobów egzekucji powinno oznaczać zastosowanie najmniej uciążliwego dla dłużnika. Uciążliwością dla dłużnika może być wskazanie wielu sposobów lub jednego sposobu, ale obejmującego wiele przedmiotów, gdy tymczasem jeden sposób lub egzekucja z jednego przedmiotu wystarcza na zaspokojenie wierzyciela. Gwarancję zasady stosowania wobec dłużnika najmniej uciążliwych sposobów egzekucji stwarza § 2 art. 799 k.p.c., który upoważnia dłużnika do wniesienia wniosku o zawieszenie egzekucji z tej części jego majątku, do której zbędnie skierowano egzekucję. Organ egzekucyjny może zawiesić egzekucję, jeżeli ustali, że egzekucja z innej części majątku oczywiście wystarcza na zaspokojenie wierzyciela. Najczęściej tym organem egzekucyjnym, który zawiesi egzekucję na podstawie art. 799 § 2 k.p.c., będzie komornik.
4. Do innych gwarancji ochrony dłużnika – jak stwierdza E. Wengerek – ustanowionej w art. 799 § 1 k.p.c. należy zakaz prowadzenia egzekucji z innych składników majątkowych aniżeli przedmiot zastawu, jeżeli wierzyciel jest w posiadaniu zastawu zapewniającego pełne zaspokojenie egzekwowanego roszczenia. Artykuł 825 pkt 4 k.p.c. nakazuje w takim wypadku umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek dłużnika (E. Wengerek w: Komentarz do k.p.c., s. 181).
Leave a reply