Art. 810.

W dni ustawowo uznane za wolne od pracy, jako też w porze nocnej, czynności egzekucyjnych można dokonywać tylko w wypadkach szczególnie uzasadnionych za pisemnym zezwoleniem prezesa sądu powiatowego, które komornik na żądanie dłużnika okaże mu przy wykonywaniu czynności.

W wyjątkowych wypadkach, i to za zezwoleniem prezesa sądu rejonowego, przy którym działa komornik, można dokonywać czynności egzekucyjnych w porze nocnej i w dni ustawowo uznane za wolne od pracy. Według art. 134 § 2 k.p.c. za porę nocną uważa się czas od godziny dwudziestej pierwszej do godziny siódmej dnia następnego. Dni wolne od pracy ustala ustawa z dnia 18 stycznia 1951 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 28, z późn. zm.).

Zezwolenie prezesa sądu na dokonanie czynności egzekucyjnej w porze nocnej lub w dniu uznanym ustawowo za wolny od pracy może obejmować tylko jedną konkretną czynność, np. zajęcie, a nie cały zespół czynności. Artykuł 810 k.p.c. stanowi wyjątek od zasady i nie może być wykładany rozszerzająco. Postępowanie z art. 810 k.p.c. wywołuje wniosek wierzyciela, ale z takim wnioskiem może również wystąpić komornik. Przeprowadzenie czynności egzeku-

cyjnych w porze nocnej lub w dniu uznanym za ustawowo wolny od pracy najczęściej może mieć miejsce przy wykonywaniu orzeczeń o odebranie dziecka, zwłaszcza jeżeli osoba zobowiązana do wydania ukrywa dziecko. E. Wengerek (w: Komentarz do k.p.c., s. 201) podaje przykład zajęcia przedmiotów mogących zaspokoić wierzyciela, np. zajęcie pieniędzy w kasie klubu sportowego organizującego mecze z reguły w niedzielę.