Tak duże fluktuacje odnośnie do długotrwałości majątkowych praw autorskich dotyczą głównie przypadków, gdy podmiotem tych praw jest twórca i jednocześnie jest on znany. Natomiast gdy twórca pozostaje anonimowy oraz gdy prawa majątkowe przysługują innemu podmiotowi, np. producentowi utworu zbiorowego, 70-letni okres ochrony tych praw liczony jest od momentu ustalenia lub ewentualnie rozpo-wszechniania utworu, a więc pokrywa się w zasadzie z łącznym okresem tiwania autorskich praw majątkowych (rozpowszechnienie następuje zazwyczaj w niedługim czasie po ustaleniu danego dzieła).
Ograniczenia czasowe zakreślają czas istnienia praw majątkowych. Po jego upływie prawa te wygasają. W praktyce oznacza to, że utwory, znajdujące się wcześniej w dyspozycji określonych podmiotów, z chwilą wygaśnięcia praw majątkowych na nich nikomu indywidualnie już nie przysługują, ale przechodzą do domeny publicznej, a więc osoby zainteresowane eksploatacją danego dzieła mogą z niego swobodnie korzystać (np. wydając utwór literacki, do którego prawa majątkowe wygasły). Swoboda ta polega na braku konieczności uzyskiwania zezwolenia na korzystanie, natomiast nie oznacza całkowitej dowolności. W żadnym przypadku nie można natomiast naruszać autorskich praw osobistych i zaniedbywać innych przewidzianych prawem formalności.
Leave a reply