Art. 748.

Postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym, zawierające zarządzenie wymienione w pkt 2 lub w pkt 3 artykułu poprzedzającego, doręcza dłużnikowi sąd, który je wydał.

Wydane przez sąd na posiedzeniu niejawnym zarządzenie tymczasowe o ustanowieniu hipoteki oraz o ustanowieniu zakazu zbywania lub obciążania nieruchomości jest doręczane tylko dłużnikowi. Uregulowanie to stanowi wyjątek od zasady przewidzianej w art. 740 k.p.c. stanowiącej o obowiązku doręczania postanowienia w sprawie zarządzenia tymczasowego tylko wierzycielowi. Wyjątek ten podyktowany jest brakiem obawy (jaka istnieje przy innych sposo-bach zabezpieczenia) podjęcia przez dłużnika działań mogących udaremnić wykonanie zabezpieczenia. W. Siedlecki słusznie stwierdza, że obawa ta jednak istnieje, bo dłużnik może przed dokonaniem wpisu rozporządzić nieruchomoś-cią. Dlatego w interesie wierzyciela leży, aby zgłosił on natychmiast odpowiedni wniosek do sądu prowadzącego księgę wieczystą, a w wypadkach działania z

z urzędu, aby sąd lub prokurator wystąpił z takim wnioskiem (W. Siedlecki: Komentarz do k.p.c., s. 1069).

Zasada wynikająca z art. 740 k.p.c., dotyczy także postanowień oddalających wniosek o wydanie zarządzenia tymczasowego, o ustanowienie hipoteki lub o ustanowienie zakazu zbywania albo obciążania nieruchomości, a wydanych na posiedzeniu niejawnym, które doręcza się tylko wierzycielowi. Natomiast wyjątek z art. 748 k.p.c. dotyczy tylko postanowień zawierających zarządzenie tym-czasowe.