Art. 795. § 1.

Na postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności przysługuje zażalenie.

§ 2. Termin do wniesienia zażalenia biegnie dla wierzyciela od daty wydania mu tytułu wykonawczego lub postanowienia odmownego, dla dłużnika – od daty doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji.

1. Paragraf 1 art. 795 określa dopuszczalność zażaleń na postanowienia sądu co do nadania klauzuli wykonalności. Chodzi tu o postanowienia, w których sąd nadał klauzulę wykonalności, jak i o takie, w których sąd odmówił jej nadania.

Na czynności sądu podjęte przed nadaniem klauzuli wykonalności przysługuje zażalenie, jeżeli tak przepis stanowi, np. na postanowienie co do wykonalności wyroku sądu polubownego (art. 711 k.p.c.), na postanowienie co do wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego (art. 1151 § 2 k.p.c.).

Wzmianka o wykonalności nie jest klauzulą wykonalności i brak przepisu, który nakazywałby stosowanie do niej przepisów o klauzuli wykonalności.

Na postanowienia sądu rewizyjnego co do nadania klauzuli wykonalności zażalenie nie przysługuje, postanowienia sądu rewizyjnego bowiem są zawsze ostateczne (OSNCP 1963, poz. 174).

2. W zażaleniu na postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności żalący się może zgłosić zarzuty formalne, a nie merytoryczne, tzn. kwestionujące istnienie uprawnienia wierzyciela lub obowiązku dłużnika. Do zarzutów formalnych należy m.in. zaliczyć istnienie sprzeczności między treścią tytułu a klauzulą wykonalności w zakresie określenia osoby uprawnionej, nieprawomocność orzeczenia będącego podstawą tytułu egzekucyjnego, brak dokumentu urzędowego lub prywatnego stwierdzającego zdarzenie, od którego było uzależnione wykonanie tytułu egzekucyjnego (art. 786 k.p.c.).