Kolejność zaspokajania wierzytelności

Można by wprawdzie bronić poglądu, że gdy tylko wystąpi sytuacja określona w pkt 1 lub 2 § 1 art. 88 k.p., to nie może już mieć miejsca tryb potrąceń bezegzekucyjnych, jednakże skoro art. 87 k.p. wyraźnie normuje kolejność zaspokajania wierzytelności i na pierwszym miejscu wymienia należności ali-mentacyjne, to w świetle art. 88 k.p. (dotyczącego należności alimentacyjnych), brak byłoby podstaw do wstrzymywania dalszych potrąceń, nawet w wypadku, gdyby łączna ich suma nie wystarczała na pełne pokrycie wszystkich nale- żności. Chodzi tu także o zachowanie systematyczności w potrącaniu nale-żności, oraz możliwość pełniejszego zaspokojenia wierzyciela. (Por. także Z. Świeboda: Sąd jako organ egzekucyjny, Warszawa 1980, s. 38).

4. Przepisy regulujące postępowanie w razie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej odnoszą się nie tylko do egzekucji świadczeń pieniężnych, ale także do egzekucji świadczeń niepieniężnych.

5. Paragraf 2 art. 773 k.p.c. jest zbędny, egzekucja z nieruchomości bowiem może być prowadzona tylko przez komornika sądowego według przepisów k.p.c. (art. 70 ustawy o post. egzek. w adm.) i praktycznie do zbiegu egzekucji sądowej z administracyjną nie może dojść.

6. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie stronom i administracyjnemu organowi egzekucyjnemu, i to bez względu na treść postanowienia.