Komornik a sprawy wojskowe

2. W razie stawiania oporu przez osobę wojskową komornik powinien zwrócić się o udzielenie mu pomocy do właściwego organu wojskowego, chyba że zwłoka w jej udzieleniu grozi udaremnieniem egzekucji. Według art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1 967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczy-pospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 1 6) tworzy się Żandarmerię Woj-skową, która wykonuje w Siłach Zbrojnych RP oraz w stosunku do żołnierzy zadania związane z zapewnieniem przestrzegania dyscypliny por. także rozpo-rządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 1992 r. w sprawie woj-skowych organów porządkowych oraz składu służby garnizonowej (Dz.U. Nr 47, poz. 212).

3. Zarządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 marca 1967 r. w sprawie asystowania organów wojskowych i udzielania przez nie pomocy przy czynnościach egzekucyjnych (M.P. Nr 22, poz. 104) nakłada na organy woj-skowe obowiązek zapewnienia organom egzekucyjnym asysty wojskowej i pomocy przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych w obrębie budynków woj-skowych, na okrętach lub jednostkach pływających Marynarki Wojennej, w razie oporu żołnierza, który utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie egzekucji. W wypadkach nie cierpiących zwłoki organ egzekucyjny może zwrócić się o udzielenie pomocy przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych do najbliż-szego patrolu wojskowej służby wewnętrznej lub innego patrolu wojskowego (§ 2 ust. 3 cyt. zarządzenia).