Koszty egzekucji

Komornik ustala postanowieniem koszty egzekucji (art. 770 zd. 2 k.p.c.). W postanowieniu tym obowiązany jest wskazać podstawę obliczenia kosztów przez wymienienie tytułu ich pobrania oraz przytoczenie odpowiednich przepisów taksy za czynności komorników (§ 32 rozp. w sprawie czynn. komorników). W tej postaci koszty egzekucji ustala również sąd. Koszty te jako celowe powinny obejmować postępowanie, z którego wynikły (orz. SN z dnia 14 czerwca 1973 r.

I CR 250/73, OSNCP 1974, z. 6, poz. 100) i nie mogą być ustalone w innym postępowaniu lecz jedynie w tym, którego dotyczą (art. 108, 109 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

Koszty egzekucyjne ściąga się wraz z egzekwowanym roszczeniem prowa-dzenie odrębnej egzekucji w tym celu jest zbędne, gdyż egzekucja kosztów ma charakter adhezyjny (art. 824§ 2 pkt 3 k.p.c. i art. 1025 § 1 k.p.c.), chyba że chodzi

o egzekucję prowadzoną przez sąd jako organ egzekucyjny albo gdy po wszczęciu egzekucji roszczenie wierzyciela uległo zaspokojeniu tak, że zostały nie zaspokojone tylko koszty, które postanowieniem ustalił sąd lub komornik. Postanowienie komornika o ustaleniu kosztów, po jego uprawomocnieniu się, podlega wykonaniu w drodze egzekucji, bez zaopatrywania go w klauzulę wykonalności (§ 6 ust. 2 zd. ostatnie rozp. w sprawie taksy za czynn. komorników).

5. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie (art. 770 zd. ostatnie k.p.c.). Obojętne jest przy tym, w jakim trybie sąd wydał postanowienie, a więc czy w postępowaniu klauzulowym, czy też jako organ egzekucyjny lub sąd egzeku-cyjny. Artykuł 770 k.p.c. został zamieszczony w przepisach ogólnych mających zastosowanie do wymienionych czynności sądu, chociaż kodeks przewiduje zażalenie np. na postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności (art. 795 § 1 k.p.c.). Natomiast na postanowienie komornika ustalające koszty przys-ługuje skarga do sądu w trybie art. 767 k.p.c.