Nadzór nad czynnościami komornika

Pozostaje to w związku z większymi kwalifikacjami sędziów, od komorników bowiem nie wymaga się studiów prawniczych.

3. W postępowaniu egzekucyjnym sąd występuje w podwójnym charakterze, a mianowicie w określonym zakresie jako organ egzekucyjny oraz zawsze jako organ nadzorujący komornika. Artykuł 759 § 2 k.p.c. bowiem przyznaje sądowi prawo wydawania z urzędu komornikowi zarządzeń zzmierzających do zapewnienia należytego wykonania egzekucji oraz usuwania spostrzeżonych uchybień. Wykonując nadzór nad czynnościami komornika, sąd spełnia tę czynność bądź jako organ egzekucyjny, bądź jako sąd egzekucyjny. Wykonywanie nadzoru nad czynnościami komornika przez sąd jako organ egzekucyjny ma miejsce wtedy, gdy wydaje on polecenia komornikowi w związku z wykonywaniem czynności egzekucyjnych dla niego zastrzeżonych. Przykładem mogą być a) art. 1051 § 3 k.p.c. dotyczący egzekucji obowiązku zaniechania czynności lub nieprzeszkadzania czynności wierzyciela, b) art. 1089 § 2 k.p.c. stwierdzający, że sąd może polecić komornikowi odebranie osoby oraz c) art. 1057 § 1 k.p.c. dotyczący wydania komornikowi nakazu na piśmie przy wykonaniu aresztu. Jeżeli czynności egzekucyjne są wykonywane przez komornika, nadzór nad nimi ma sąd egzekucyjny, który wykonuje go z urzędu oraz na skutek skargi na czynności komornika. Zasadnicze zagadnienie dotyczy zakresu stosowania art. 759 § 2 k.p.c., a zwłaszcza tych wypadków, w których sąd może z urzędu podjąć czynności nadzorcze. Należy tu rozróżnić dwie sytuacje: pierwszą, gdy czynność się jeszcze nie uprawomocniła, i drugą, gdy jest już prawomocna. W razie nieuprawomocnienia się czynności wydanie z urzędu przez sąd zarządzeń w trybie art. 759 § 2 k.p.c. – jak się okaże w dalszych rozważaniach – jest mniej skomplikowane.