Podobną funkcję spełnia ograniczenie egzekucji z majątkowych praw autorskich. Prawa te zasadniczo egzekucji nie podlegają. Prawo do rozporządzania utworem oraz prawo do decydowaniu o korzystaniu z niego wyłączone są spod egzekucji do czasu, do kiedy przysługują twórcy. Majątkowe prawa autorskie mogą więc być przedmiotem egzekucji, jeżeli zostaną przeniesione na inny podmiot, tzn. jeżeli podmiot pierwotnie uprawniony się ich wyzbędzie, np. przenosząc je na zamawiającego utwór. Będzie to więc egzekucja wymierzona w następcę prawnego twórcy, nie zaś jego samego.
Dotyczy to także prawa do wynagrodzenia za korzystanie z utworu, z wyjątkiem trzech następujących przypadków:
– 1) wynagrodzeń z tytułu opłat od czystych nośników (art. 20 ust. 2 ustawy),
– 2) wynagrodzeń za odpłatne udostępnianie egzemplarzy fragmentów utworów przez ośrodki informacji lub dokumentacji naukowo-technicznej (art. 30 ust. 2 ustawy),
– 3) wynagrodzeń dla współtwórców utworu audiowizualnego oraz odtwórców głównych ról w tym utworze z tytułu jego rozpowszechniania oraz korzystania z niego na określonych polach eksploatacji (art. 70 ust. 3 ustawy). W powyższych trzech przypadkach egzekucja z niezbywalnych praw autorskich jest w ogóle niedopuszczalna, także gdy nie przysługują już twórcy, np. na skutek zaszłego po jego śmierci spadkobrania. Katalog ten ma ulec w wyniku najnowszej nowelizacji poszerzeniu.
Leave a reply