Obowiązek wstrzymania czynności egzekucyjnych ciąży na obu organach egzekucyjnych bez względu na to, który z nich pierwszy stwierdził zbieg egzekucji sądowej i administracyjnej. Prowadzenie bowiem jednocześnie obu egzekucji może doprowadzić do naruszenia praw wierzciela prowadzącego egzekucję, która może być udaremniona przez wcześniejsze zakończenie egze-kucji sądowej lub administracyjnej. Konsekwencją niewstrzymania egzekucji może być nieuwzględnienie w egzekucji sądowej administracyjnego tytułu wykonawczego, zwłaszcza w sporządzonym planie podziału (art. 1030 i 1036 k.p.c.). Podobnie wierzyciel mający tytuł sądowy mógłby nie uzyskać pierwszeństwa w zaspokojeniu jego należności w podziale dokonanym w egzekucji administracyjnej.
2. Wstrzymanie egzekucji nie oznacza jej zawieszenia, a tylko niedokonywanie czynności egzekucyjnych w razie ujawnienia zbiegu egzekucji. Sąd obowiązany jest rozstrzygnąć, który organ-sądowy czy administracyjny – ma dalej prowadzić łącznie obie egzekucje w trybie właściwym dla danego organu. Swoje stanowi-sko sąd wyrazi w postanowieniu wydanym w ciągu 14 dni, licząc od dnia przekazania mu sprawy do rozstrzygnięcia. Kodeks nie określa początku biegu tego terminu. Uwzględniając jednak potrzebę szybkości postępowania, należy przyjąć, że termin ten, będący terminem instrukcyjnym, należy liczyć od przeka-zania akt przez pierwszy organ egzekucyjny.
Leave a reply