W sprawach o alimenty zabezpieczenie może nastąpić także z urzędu i może polegać na zobowiązaniu dłużnika do uiszczenia wierzycie-lowi w powtarzających się terminach pewnej sumy pieniężnej. W sprawach tych nie wymaga się uprawdopodobnienia, że brak zabezpieczenia pozba-wiłby wierzyciela zaspokojenia.
§ 2. Przepis paragrafu poprzedzającego stosuje się także do roszczeń o rentę należną z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub za utratę żywiciela oraz do roszczeń o zamianę uprawnień objętych treścią dożywo-cia na dożywotnią rentę. W sprawach tych wymagane jest jednak uprawdo-podobnienie, że bez zabezpieczenia wierzyciel byłby pozbawiony środków koniecznego utrzymania. Postanowienie sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy. Przepisu art. 749 nie stosuje się.
§ 3. W wypadkach wskazanych w paragrafach poprzedzających nie stosuje się ograniczenia czasowego przewidzianego w art. 730 § 2.
1. Kodeks wielokrotnie posługuje się określeniem „sprawa alimentacyjna”, „roszczenie alimentacyjne” (np. art. 321 § 2 k.p.c.) zostały one omówione w uwagach do art. 739 § 4 k.p.c.
2. Sąd może wydać zarządzenie tymczasowe na wniosek lub z urzędu. Na ogół sąd wydaje zarządzenie tymczasowe z urzędu w toku sprawy, natomiast przed wniesieniem sprawy może wydać jedynie na wniosek, działanie bowiem z urzędu jest praktycznie niemożliwe.
3. Artykuł 730 § 1 k.p.c. wymaga uprawdopodobnienia – o czym była mowa – roszczenia oraz okoliczności, iż brak zabezpieczenia może pozbawić wierzyciela zaspokojenia. W sprawach o alimenty istnieje zwolnienie od uprawdopodob-nienia, iż brak zabezpieczenia może pozbawić wierzyciela zaspokojenia.
Leave a reply