§ 2. Przepisu paragrafu poprzedzającego nie stosuje się do egzekucji z nieruchomości.

§ 3. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie stronom oraz adminis-tracyjnemu organowi egzekucyjnemu.

1. Jeżeli do tego samego prawa lub rzeczy i przeciwko temu samemu dłużni-kowi skierowana jest egzekucja sądowa i administracyjna, zachodzi zbieg egze-kucji sądowej i administracyjnej. Do zbiegu egzekucji wymagane są dwa ele-menty występujące łącznie: zbieg podmiotów i przedmiotów. Brak jednego z tych elementów sprawi, że zbieg egzekucji nie będzie miał miejsca. Zbieg egzekucji administracyjnej z sądową więc polega na tym, że administracyjny organ egzekucyjny i komornik sądowy zajmują u tego samego dłużnika ten sam przedmiot lub prawo majątkowe. Kodeks postępowania cywilnego z 1932 r. ustanawiał zasadę prymatu egzekucji sądowej w przypadku zbiegu obu egzekucji (por. art. 7 dekretu z dnia 28 stycznia 1947 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych – Dz.U. Nr 21, poz. 84 z późn. zm.). Natomiast obowiązujący k.p.c. z 1964 r. nie przyjął tej zasady, lecz wprowadził uprawnienia jurysdykcyjne sądu. Kwestia pierwszeństwa wszczęcia egzekucji czy dokonania już zajęcia nie ma żadnego znaczenia dla dalszego postępowania.

2. Według art. 773 § 1 k.p.c. i art. 62 ustawy o post. egzek. wadm. (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161) zbieg egzekucji sądowej i administracyjnej powoduje wstrzymanie czynności egzekucyjnych na wniosek wierzyciela, dłużnika lub z urzędu i przekazanie akt obu egzekucji sądowi rejonowemu, w którego okręgu wszczęto egzekucję.