W kodeksie unormowane zostało postępowanie procesowe i nieprocesowe, co oznacza, że przepisy postępowania zabezpieczającego dotyczą zarówno postępowania procesowego, jak i postępowania nieprocesowego. Nie ma nato-miast potrzeby stosowania przepisów postępowania zabezpieczającego w tych wszystkich wypadkach, gdy istnieją samodzielne przepisy dotyczące zabezpie-czenia, np. zabezpieczenia spadku (art. 633-639 k.p.c.).
Przed sądem polubownym można dochodzić roszczeń wymienionych w art. 697 § 1 k.p.c. O zabezpieczeniu orzeka wówczas sąd państwowy, a o jego dopuszczalności decyduje sporządzony między stronami zapis na sąd polu-bowny (E. Wengerek: Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Warszawa 1972, s. 16).
Wykładnia zdania drugiego § 1 prowadzi do wniosku, że można także zabez-pieczyć powództwo cywilne zgłoszone w postępowaniu karnym, a także wydać zarządzenie tymczasowe w sprawach, które nie podlegają wykonaniu w egze-kucji, np. pozbawienie rodzica wykonywania władzy rodzicielskiej, ustanowienie drogi koniecznej, a z istoty sprawy wynika, że problem wiarogodności rosz-czenia i pozbawienia wierzyciela zaspokojenia jest bezprzedmiotowy (M. Lisiewski: Nowy kodeks postępowania cywilnego, wkładka do „Palestry” 1965, nr 7-8, s. 91).
Jako studentka piatego roku prawa moge powiedziec – „bardzo dobry artykul” 🙂
Pozdrawiam,
Martyna.
Hehe, potwierdzam 🙂