Co do wideogramów, to dodatkowy problem, jaki się w ich przypadku pojawia, po-lega na trudności w rozgraniczeniu wideogramu jako przedmiotu praw pokrewnych od utworu audiowizualnego, jaki jest z reguły na nim utrwalany. Powstaje bowiem pytanie, czy jest w ogóle z praktycznego punktu widzenia sens w ustanawianiu odrębnej kategorii dóbr niematerialnych, skoro wideogram stanowi jedną z form, w jakiej dzieła au-diowizualne mogą być ujmowane w celu ich późniejszego rozpowszechniania.
Wydaje się, iż pogląd powyższy, ograniczający rolę wideogramów do swego rodzaju środków rejestracji twórczości audiowizualnej, jest zbyt uproszczony. Istotnie, w praktyce wideogramy służą w większości przypadków zapisywaniu poszczególnych utworów, wykorzystujących przedstawienia obrazowe, w tym zwłaszcza filmów fabularnych. Nie oznacza to jednak, iż wideogram to wyłącznie forma utrwalenia tego typu utworów.
Leave a reply