Art. 734.

Wydając zarządzenie tymczasowe przed wszczęciem postępo-wania w sprawie, sąd wyznaczy termin, w którym sprawa powinna być wytoczona pod rygorem upadku zabezpieczenia. Termin ten nie może prze-kraczać dwóch tygodni.

1. Przepis ten pozostaje w związku z § 2 art. 733, to znaczy z możliwością wydania zarządzenia tymczasowego tylko na wniosek. Sąd, uwzględniając wniosek o wydanie zarządzenia tymczasowego przed wszczęciem postępowa-nia, obowiązany jest wyznaczyć termin do wytoczenia powództwa lub złożenia wniosku w postępowaniu nieprocesowym albo pozwu do sądu polubownego.

2. Wyznaczenie terminu, o którym wyżej mowa, może nastąpić przez podanie ściśle określonego dnia kalendarzowego, do którego pozew (wniosek) powinien być wniesiony, albo też przez określenie czasu, w ciągu którego pozew (wnio-sek) należy wnieść. Wyznaczając długość terminu, sąd bierze pod uwagę oko-liczności danego przypadku, a więc trudności łączące się z wytoczeniem powództwa, uciążliwość zarządzenia tymczasowego dla dłużnika itp. (J. Korzo-nek: Postępowanie egzekucyjne i zabezpieczające, s. 1353).

3. W zarządzeniu tymczasowym powinno być zawarte zagrożenie upadkiem zabezpieczenia w razie niewytoczenia powództwa w terminie.

4. Wyznaczony przez sąd termin jest terminem sądowym i może być prze-dłużony na podstawie art. 166 k.p.c. należy to do sądu, który wydał zarządzenie tymczasowe, ale przedłużenie terminu nie może przekraczać dwóch tygodni. Może ono nastąpić również wtedy, gdy sąd początkowo wyznaczył termin krótszy niż dwutygodniowy.