Chodzi konkretnie o uświadomienie sobie, że twórca w tego typu przypadkach nie jest całkowicie wykluczony z decydowania o dysponowaniu swoim utworem. Nie może on bowiem co prawda rozporządzać prawami majątkowymi do większej całości (utworu zbiorowego), w ramach której jego utwór stanowi jedynie jeden z elementów składowych. Natomiast opracowanie utworu na potrzeby konkretnego przedsięwzięcia, np. artykułu dla wydającego określone czasopismo wydawcy, nie pozbawia automatycznie twórcy praw autorskich do niego, chyba że podejmie on inną decyzję w tym zakresie, np. odstępując odpłatnie powyższe prawa producentowi (wydawcy).
Uprawnienia majątkowe twórców mogą w takich okolicznościach polegać nie tylko na posiadaniu majątkowych praw autorskich do funkcjonujących na zasadach części składowych większych całości, wyodrębnionych prawnie utworów. Mogą one także przybrać postać określonych ustawowo przywilejów, przyznanych osobom biorącym twórczy udział w kreowaniu dzieł chronionych prawem autorskim – niezależnie od tego, czy wkład w powstanie utworu ma samodzielne znaczenie, czy też jest to wkład niesamoistny (por. uwagi odnośnie do wynagrodzeń wypłacanych współtwórcom utworów audiowizualnych w rozdziale II ppkt 2.2.2.2 oraz omówienie zagadnienia współtwórczości w kolejnym ppkt 1.2.2.2 niniejszego rozdziału).
Leave a reply