Podobnie przedstawia się sprawa z ewentualną utratą praw nabytych w powyższy sposób przez pracodawcę. Jeśli bowiem pracowniczy utwór przeznaczony jest do rozpowszechniania, czyli publicznego udostępniania (por. art. 6 pkt 3 ustawy), czego przejawem może być jego publikacja (stosowana np. w stosunku do różnego rodzaju utworów literackich, naukowych czy publicystycznych), pracodawca powinien w ciągu dwóch lat od przyjęcia dzieła do tego rozpowszechniania przystąpić.
W przeciwnym bowiem razie, po wyznaczeniu przez twórcę dodatkowego, odpo-wiedniego terminu na rozpowszechnienie utworu, jeśli pracodawca w zaproponowanym przez pracownika okresie do tegoż nie przystąpi, skazuje się na utratę wcześniej nabytych praw majątkowych, które powracają do twórcy-pracownika (por. art. 12 ust. 2 ustawy). Wobec utworów podlegających rozpowszechnieniu nabycie praw przez pracodawcę ma więc charakter warunkowy i może być nabyciem jedynie czasowym, co najmniej jednak dwuletnim.
Leave a reply