Art. 740. § 1.

Postanowienie w sprawie zarządzenia tymczasowego, wydane na posiedzeniu niejawnym, a podlegające wykonaniu przez organ egzekucyjny, sąd doręcza tylko wierzycielowi, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Doręczenia dłużnikowi dokonuje organ egzekucyjny rów-nocześnie z przystąpieniem do wykonania postanowienia.

§ 2. W wypadkach objętych paragrafem poprzedzającym dłużnikowi nie doręcza się również zażalenia wierzyciela.

1. Zasadą jest, że postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu obu stronom, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 357 § 2 k.p.c.). Artykuł 740 § 1 jest właśnie przepisem szczególnym w stosunku do art. 357 § 2, ale również zawiera zastrzeżenie „chyba że przepis szczególny stanowi inaczej” takimi właśnie przepisami są art. 748 i 756 k.p.c. Zawarty w art. 740 § 1 nakaz doręczenia zarządzenia tymczasowego tylko wierzycielowi uzasadniony jest potrzebą szybkiego jego wykonania, niejako przez zaskoczenie. Doręczanie bowiem zarządzeń tymczasowych obu stronom mogłoby prowadzić do udaremnienia ich wykonania.

Zarządzenia tymczasowe wydane na posiedzeniu niejawnym nie podlegające wykonaniu przez organ egzekucyjny, np. co do zawieszenia postępowania egzekucyjnego (art. 843 § 4 k.p.c.), powinny być doręczane obu stronom zgod-nie z art. 357 § 2 k.p.c.

2. Organ egzekucyjny doręcza dłużnikowi postanowienie w sprawie zarzą-dzenia tymczasowego wraz z uzasadnieniem równocześnie z przystąpieniem do wykonania postanowienia. Wierzyciel bowiem, kierując wniosek o wykonanie zarządzenia tymczasowego, powinien dołączyć tytuł wykonawczy oraz odpis postanowienia zawierającego zarządzenie tymczasowe wraz z uzasadnieniem. W sprawach, w których wykonanie postanowienia następuje z urzędu, odpis postanowienia z uzasadnieniem przeznaczony dla dłużnika sąd przesyła bezpo-średnio organowi egzekucyjnemu (§ 210 reg. sąd.), wraz z żądaniem przeprowa-dzenia egzekucji (art. 797 k.p.c.), dołączając tytuł wykonawczy.

3. W sytuacjach wynikających z § 1 art. 740 dłużnikowi nie doręcza się również odpisu zażalenia wierzyciela na postanowienie oddalające wniosek o wydanie zarządzenia tymczasowego. Chodzi tu o uniemożliwienie dłużnikowi zapoznania się z treścią postanowienia sądu rewizyjnego, zmieniającego zaskarżone postanowienie i zawierającego zarządzenie tymczasowe.