Poza czasowymi, drugiego rodzaju ograniczenia majątkowych praw autorskich dotyczą ich treści. Te treściowe ograniczenia można najogólniej określić jako licencje ustawowe, przeciwstawiając je licencjom umownym, ustanawianym nie z mocy ustawy, ale woli stron kontraktu, w tym – podmiotu praw autorskich, który dobrowolnie udostępnia znajdujący się w jego wyłącznym władztwie utwór.
Licencje ustawowe, jako wynikające bezpośrednio z ustawy, generalnie określone uprawnienia, precyzują, jaki podmiot i w jakich warunkach może bez zgody wyłącznie uprawnionego korzystać z przysługującego mu dobra niematerialnego. Uregulowane są one głównie w Oddziale 3 Rozdziału 3 ustawy w ramach instytucji dozwolonego użytku prywatnego i zwłaszcza publicznego. Poza tym dodatkowe licencje o „nadawczym” charakterze przewidziane są na rzecz organizacji radiowych i telewizyjnych w art. 21 i art. 22 ustawy – odpowiednio: 1) w zakresie nadawania opublikowanych utworów muzycznych oraz drobnych utworów słownych i słowno-muzycznych oraz 2) w zakresie utrwalania utworów dla własnych celów nadawczych (licencje te ulegną w efekcie uchwalonej przez Sejm nowelizacji istotnemu przeredagowaniu).
Leave a reply