Często wskazuje się na specyfikę stosunków pracowniczych w zestawieniu ze stosunkami cywilnoprawnymi, o czym świadczy choćby powszechnie wyznawana zasada, iż rezultat pracy pracownika powinien przysługiwać pracodawcy, skoro pracownik zobowiązuje się, zgodnie z art. 22 § 1 KP, świadczyć pracę na jego rzecz i pod jego kierownictwem. Dotyczy to w takim samym stopniu tokarza zatrudnionego w hali produkcyjnej, jak i programisty, pracującego w komputerowym biurze projektowym.
Błędem, jaki często jest popełniany przy analizowaniu skutków zastosowania w konkretnych okolicznościach art. 12 ustawy, jest przyjmowanie, iż pracodawca staje się dzięki niemu wyłącznym dysponentem wszystkich majątkowych praw autorskich do danego pracowniczego utworu, a więc że pracownik jest pozbawiany na tej drodze wszelkiego nad nim władztwa odnośnie do jego komercyjnej eksploatacji.
Leave a reply