Konsekwencją takiego rozwiązania jest

Oba rodzaje współtwórczości łączy ponadto jeszcze jedna jednakowo skonstruowana właściwość, przejawiająca się na płaszczyźnie wspólnych praw majątkowych do utworu współautorskiego. Chodzi mianowicie o to, iż wspólność majątkowych praw autorskich do tego rodzaju dzieł jest wspólnością w częściach ułamkowych.

Konsekwencją takiego rozwiązania jest to, że współtwórcom przysługują udziały w tej wspólności, które w braku przeciwnego ustalenia między nimi uznaje się za sobie równe. Udział we wspólności majątkowych praw autorskich do utworu współautorskiego wyrażany jest odpowiednim ułamkiem. Ułamek ten pozwala ustalić wartość wkładu, wniesionego przez poszczególnych współtwórców w powstanie utworu. Wartość ta ustalana jest w proporcji do wartości wspólnych majątkowych praw autorskich do utworu współautorskiego. Przykładowo jeśli wartość tych praw ustalimy na cztery jednostki, a wiadomo, że w tworzeniu utworu brało udział czterech współautorów, to w sytuacji, gdy ich udziały uznamy za równe, każdy z nich wyceniony być musi na jedną jednostkę.