Mimo to przy ustalaniu, czy określonej osobie może być przyznany status artysty wykonawcy, jeżeli nie można jej zakwalifikować do jednej z tradycyjnych, rodzajowych grup wykonawczych, takich jak np. instrumentaliści czy aktorzy, ocenić należy, czy brane pod uwagę dobro niematerialne może być uznane za artystyczne wykonanie w rozumieniu ustawy. Dopiero na tej podstawie uznać można, iż określonej osobie przysługują prawa wykonawcze do tego dobra i że ze względu na jego stworzenie możemy ją uważać za artystę wykonawcę.
Oczywiście, także w przypadku osób, mających zawodowe kwalifikacje, wynikające z ukończenia odpowiedniej szkoły artystycznej, nie można przy ocenie efektów ich działalności poprzestawać na mechanicznym stosowaniu wobec nich ochrony z tytułu praw pokrewnych. Konieczne jest każdorazowe zbadanie wystąpienia w ocenianym dziele ustawowych cech artystycznego wykonania, gdyż, podobnie jak w zakresie prawa autorskiego, podmiotem wyłącznie uprawnionym z tytułu praw wykonawczych staje się ze względu na wykreowanie przedmiotu ochrony, nie zaś posiadanie konkretnych cech osobowych.
Leave a reply