Powództwo przeciw małżonkowi dłużnika

H. Mądrzak: Przymusowe zaspokojenie wierzyciela z tytułu długu jednego z małżonków, Warszawa 1977, s. 91 odmienny pogląd K. Korzan: Zakres odpo-wiedzialności majątkiem wspólnym oraz powództwo ekscydencyjne jako środek obrony małżonka dłużnika. Pal. 1982, nr 4-5, s. 7 oraz tego autora: Zakres rozpoznania sprawy przez sąd w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, NP 1979, nr 6, s. 66).

Sąd może badać zarzut małżonka dłużnika, że wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności ustawowej albo że dotyczy odrębnego majątku dłużnika (art. 41 § 2 k.r.o.), wskutek czego wierzyciel nie może żądać jej zaspokojenia na podstawie art. 41 § 1 k.r.o. (orz. SN z dnia 6 września 1978 r., IV CR 258/78, OSNCP 1979, poz. 127, z dnia 2 grudnia 1970 r„ II CZ 122/70, OSNCP 1971, poz. 112).

8. Artykuł 787 k.p.c. nie wyłącza możliwości zapozwania dłużnika i jego małżonka ponoszącego odpowiedzialność stosownie do art. 41 § 1 k.r.o. Sąd, zasądzając tę należność także od małżonka dłużnika, może zastrzec mu prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności (art. 319 k.p.c.) z majątku wspólnego. Małżonek dłużnika może żądać w postępowaniu rozpoznawczym także wyłączenia możliwości zaspokojenia się wierzyciela z majątku wspólnego stosownie do dyspozycji § 3 art. 41 k.r.o. Skutkiem wyłączenia jest oddalenie powództwa przeciwko małżonkowi dłużnika, natomiast skutkiem ograniczenia jest zastrzeżenie w wyroku, w jakim zakresie może on powoływać się w postępowaniu egzekucyjnym na ograniczoną odpowiedzialność tylko do części majątku wspólnego (J. Pietrzykowski w: Komentarz do k.r.o., s. 223).