Przywołanie świadków do czynności egzekucyjnych

Do drugiej grupy przepisów należy np. art. 850 k.p.c., według którego komornik powinien zawiadomić wierzyciela – na jego żądanie – o terminie zajęcia ruchomości, art. 901 § 1. i 2 k.p.c. zobowiązujący komornika do zawiadomienia wierzyciela o terminie odebrania dokumentów, zawierających dowód wierzytelności lub innego prawa, czy wreszcie art. 1044 k.p.c. dotyczący zawiadomienia wierzyciela o terminie odebrania rzeczy.

Art. 812 § 1 zd. pierwsze k.p.c. odnosi się zarówno do postępowania przed sądem, jak i przed komornikiem.

Chociaż w art. 812 § 1 k.p.c. przyznane zostało prawo brania udziału w czynnościach egzekucyjnych tylko wierzycielowi i dłużnikowi, to jednak nie oznacza, że niekiedy nie należy zawiadomić prokuratora, przedstawiciela ustawowego strony, a nawet osobę trzecią, jeżeli z okoliczności danej sprawy wynika potrzeba zawiadomienia ich o podejmowanych czynnościach egzekucyjnych.

2. Przywołanie świadków do czynności egzekucyjnych sądu lub komornika może nastąpić na wniosek strony, jak i z urzędu. Istnieje obowiązkowe oraz fakultatywne przybranie świadków. Obowiązek ten istnieje w razie nieobecności lub wydalenia dłużnika i dotyczy tylko czynności komornika. Nie dotyczy to jednak czynności sądu, które mogą nawet być podejmowane pod nieobecność dłużnika i bez potrzeby przywoływania świadków. Obecność świadków ma na celu zapewnienie jawności wobec stron i zachowanie praw stron, a także stworzenie dodatkowych dowodów, poza dowodem z protokołu.