Składniki kosztów postępowania egzekucyjnego

W pierwszym wypadku opłaty kancelaryjne nie są zaliczane do składników kosztów postępowania egzekucyj-nego, gdyż postępowanie klauzulowe stanowi pomost między postępowaniem rozpoznawczym a postępowaniem egzekucyjnym, w drugim zaś wliczane są ewentualnie w koszty procesu, zwłaszcza wtedy, gdy wniesiony środek odwo-ławczy zostanie uwzględniony.

Od opłat kancelaryjnych należy odróżnić ryczałt kancelaryjny pobierany przez komornika na pokrycie kosztów prowadzenia biura.

3. Zwrotowi w całości na rzecz komornika podlegają wszelkie wydatki gotów-kowe w wysokości rzeczywiście poniesionej, w szczególności wydatki na: opłaty pocztowe, opłaty za doręczenie dokonywane przez organy sądowe i inne, należności biegłych, koszty ogłoszeń w pismach, koszty przeniesienia, przechowywania i ubezpieczenia ruchomości, należności osób przywołanych do udziału w dokonywaniu czynności, pokrycie kosztów przejazdu i diety komornika w razie dokonywania czynności poza miejscowością będącą siedzibą biura, pokrycie kosztów przejazdu komornika za czynności dokonywane w miejscowości, w której znajduje się biuro komornika (§ 36 i 39 rozp. w sprawie taksy za czynn. komorników).

W postępowaniu egzekucyjnym, jak o tym była mowa – zamiast rządzącej w procesie reguły odpowiedzialności za wynik – obowiązuje zasada zwrotu przez dłużnika wierzycielowi kosztów celowych, tj. niezbędnych do celowego przep-rowadzenia egzekucji. Zachodzi jednak różnica w postępowaniu egzekucyjnym przed komornikiem i przed sądem. Komornik jest obowiązany w postępowaniu egzekucyjnym stosować się do zasady wyrażonej w art. 770 zd. 1 k.p.c. i ocenić, czy określone koszty są niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Sąd natomiast może w postępowaniu egzekucyjnym, w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności, jak również ze skargi na czynności komornika, stosować przepisy o kosztach procesu zamieszczone w art. 98 i n.k.p.c. (art. 1 3 § 2 k.p.c.).