Utwory współautorskie

Od razu na wstępie zaznaczyć trzeba, że nie jest wystarczające tutaj samo współdziałanie co najmniej dwóch osób w powstawaniu utworu. Współdziałanie to musi mieć bowiem twórczy charakter, tzn. że każdy ze współtwórców powinien wnieść do utworu swój twórczy wkład. Jeśli więc w realizowaniu utworu współpracują dwie osoby, ale jedna z nich ogranicza się do wykonywania czynności czysto technicznych, pozbawionych twórczego, indywidualnego piętna (choćby zajmując się dowożeniem swoim środkiem transportowym materiałów plastycznych, potrzebnych twórcy do wykreowania konkretnego utworu), to utwór powstały w takich okolicznościach nie będzie mógł uchodzić za efekt współtwórczości, czyli jedynym podmiotem uprawnionym z tytułu praw autorskich do niego będzie faktyczny twórca dzieła plastycznego.

Utwory współautorskie podzielić można na rozłączne i nierozłączne. Pierwsze z nich charakteryzują się tym, iż choćby jeden ze współtwórców wnosi do utworu twórczy wkład, który ma samodzielne znaczenie, tzn. może być sam przedmiotem prawa autorskiego, czyli odrębnym utworem (np. muzyka napisana na potrzeby konkretnego filmu).