Wideogramy to utrwalenia obrazów i dźwięków

Wideogramy to utrwalenia obrazów i dźwięków na odpowiednich nośnikach ma-terialnych, którymi w praktyce są „zapisane” kasety wideo, oczywiście, analogicznie jak w przypadku fonogramów, rozumiane jako dobra niematerialne, nie zaś ich poszczególne egzemplarze. Nie powinny być natomiast traktowane jako wideogramy utrwalenia na taśmie filmowej, stanowiące bezpośredni efekt produkcji audiowizualnej, np. kopie oryginalnych egzemplarzy, przeznaczone do rozpowszechniania kinowego. Rejestracje takie stanowią w rzeczywistości proste przetransponowanie utworu audiowizualnego na nośnik i nie posiadają walorów odrębnego dobra niematerialnego, stąd też znajdzie do nich odpowiednie zastosowanie art. 50 pkt 1 ustawy.

Innymi słowy, przekładając powyższe uwagi na język praktyki, jedno dzieło au-diowizualne może stanowić przedmiot zainteresowania kilku producentów, posiadających licencje na jego zwielokrotnianie i wprowadzanie do obrotu, w związku z czym dopuszczalna jest sytuacja, w której jednocześnie na rynku funkcjonować będzie obok siebie kilka wideogramów, utrwalających ten sam utwór, co nie oznacza, iż każdy z producentów nie będzie wówczas dysponował prawami pokrewnymi do stworzonego przez siebie, posiadającego samodzielny status przedmiotu ochrony, niezależnej od ochrony z tytułu prawa autorskiego.