Właściwość sądu do załatwienia wniosku dłużnika

Dłużnik może złożyć wniosek o uchylenie zabezpieczenia, jeżeli do depozytu sądowego przekazał sumę wystarczającą do zaspokojenia. O tym, czy suma jest wystarczająca decyduje sam wierzyciel, a nie sąd, co zresztą znajduje potwierdzenie normatywne w art. 737 § 2 k.p.c. W razie zachodzącego sporu między stronami co do oznaczenia wysokości tej sumy, ostatecznie określi ją sąd.

5. Właściwość sądu do załatwienia wniosku dłużnika o zmianę lub uchylenie zarządzenia tymczasowego zależy od tego, czy zarządzenie tymczasowe wydano przed wytoczeniem sprawy, czy już po jej wytoczeniu. W pierwszym wypadku właściwy będzie sąd, który wydał zarządzenie tymczasowe, a w drugim – sąd, w którym obecnie znajduje się sprawa, czyli także sąd drugiej instancji (por. uwagi do art. 735 k.p.c.).

6. Wniosek o uchylenie lub zmianę zarządzenia tymczasowego złożony przez dłużnika sąd rozpoznaje na rozprawie i to zarówno wteddy, gdy wydano zarzą-dzenie tymczasowe, a nie wniesiono do sądu sprawy, jak i wtedy, gdy dłużnik złożył wniosek w toku sprawy.

Na rozprawie sąd bada przyczyny, które według treści wniosku mają uzasad-niać uchylenie lub zmianę zarządzenia tymczasowego, a więc, czy odpadła lub uległa zmianie przyczyna zabezpieczenia i w jakim zakresie.

7. Postanowienie sądu uchylające lub zmieniające zabezpieczenie staje się wykonalne dopiero po prawomocności, co też jest wyjątkiem od zasady przewi-dzianej w art. 360 k.p.c.

8. Wniosek o wydanie lub zmianę zarządzenia tymczasowego wyklucza moż-liwość wytoczenia powództwa o pozbawienie wykonalności tytułu wykona-wczego na podstawie art. 840 k.p.c. (E. Wengerek w: Komentarz do k.p.c., s. 42).