Art. 800. § 1.

Wniosków skierowanych do sądu nie można łączyć z wnioskami skierowanymi do komornika. Nie można również łączyć wniosków, które skierowane są do różnych sądów.

§ 2. W razie niedopuszczalnego połączenia wniosków sąd lub komornik rozpoznaje wniosek w zakresie swej właściwości, w pozostałej zaś części wniosek przekaże właściwemu organowi egzekucyjnemu, jeżeli wierzyciel w wyznaczonym terminie przedstawi odpis wniosku.

1. Celem przepisu art. 800 k.p.c. jest usprawnienie postępowania. Zakaz łączenia wniosków nie dotyczy tylko wniosków kierowanych do sądu i komornika, ale także wniosków kierowanych do jednego organu egzekucyjnego, w których podane są różne sposoby egzekucji należące do różnych organów np. wniosek o wydanie ruchomości i zakaz czynienia przeszkód w użytkowaniu nieruchomości skierowano do komornika, a on jest właściwy tylko do pierwszej egzekucji, do drugiej zaś właściwy jest sąd jako organ egzekucyjny (art. 1046 § 1 i art. 1051 § 1 k.p.c.). Nie można z tych samych przyczyn łączyć wniosków o wszczęcie egzekucji należących do różnych sądów. Zakaz jednak ten nie doty-

czy wniosków skierowanych do różnych komorników działających przy tym samym sądzie. Jeżeli wniosek o wszczęcie egzekucji należącej do właściwości różnych komorników tego samego sądu zostanie skierowany do jednego z komorników tego sądu, prezes sądu rejonowego – na skutek wniosku komornika, wierzyciela lub z własnej inicjatywy – może zlecić załatwienie tych wniosków jednemu komornikowi (§ 7 rozp. w sprawie czynn. komorników).

2. Jeżeli połączono wnioski wbrew zakazowi wynikającemu z § 1 sąd lub komornik rozpoznaje wniosek w zakresie swej właściwości, w pozostałej zaś części przekazuje go właściwemu organowi egzekucyjnemu, ale pod warunkiem, że wierzyciel na wezwanie przedstawi odpis wniosku. W razie nieprzed- stawienia wniosku w zakreślonym terminie, organ egzekucyjny, który dokonał wezwania, zwróci wniosek w części, w której nie jest właściwy (§ 39 rozp. w sprawie czynn. komorników).

3. W razie wszczęcia egzekucji na skutek żądania właściwego organu lub z urzędu organ egzekucyjny nie może stosować powyższego rygoru w postaci zwrócenia wniosku, lecz po bezskutecznym upływie terminu określonego w wezwaniu skierowanym do wierzyciela powinien zawiadomić sąd lub uprawniony organ o swej niewłaściwości i przekazać wniosek właściwemu organowi egzekucyjnemu (E. Wengerek w: Komentarz do k.p.c., s. 183).