Chodzi o wyraźną dyspozycję ustawodawcy, iż uprawnienia nadawcze dotyczą rozporządzania i korzystania przez organizację radiową lub telewizyjną ze swoich programów. Ważne jest wobec tego ustalenie przedmiotowego zakresu pojęcia „swoich programów”, do czego konieczne jest wzięcie pod uwagę aspektu dysponowania nimi przez konkretne podmioty.
Wchodzą tutaj w grę przede wszystkim programy własnej produkcji określonej organizacji radiowej lub telewizyjnej, choć nie powinno budzić zastrzeżeń, że za „swoje” uważać można również dzieła wyprodukowane przez inny podmiot, do których prawa wyłączne zostały przez zainteresowaną nimi organizację nabyte w drodze umowy cywilnoprawnej (rozporządzającej).
Choć nie zostało to w ustawie wyeksponowane, organizacja radiowa lub telewizyjna może, dokonując stosownych utrwaleń swoich programów, stanowiących przedmiot określonej emisji, uzyskać także status producenta fonogramu lub wideogra- mu, a tym samym – podmiotu praw pokrewnych do niego, niezależnie od dysponowania prawa pokrewnymi do konkretnego nadania.
Leave a reply