Czynności komornika mające charakter ściśle wykonawczy

Sąd nie może uchylać postanowień komornika, których skutek prawny następuje po uprawomocnieniu się. Jeżeli są to postanowienia kończące postępowanie, to za niemożnością ich uchylenia przemawia przede wszystkim fakt, iż sąd jest uprawniony do usuwania spostrzeżonych uchybień tylko w toku egzekucji (art. 759 § 2 k.p.c.). Poza tym niedopuszczalność uchylania tych ostatnich postanowień wynika z potrzeby ich respektowania w celu przyśpieszenia egzekucji i uczynienia jej bardziej efektywną. Postanowienia komornika skuteczne z chwilą ich wydania może sąd uchylać w razie zmiany okoliczności sprawy (art. 354, 359, 362 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

Przy czynnościach komornika mających charakter ściśle wykonawczy możli-wość ich uchylenia przez sąd w trybie art. 759 § 2 k.p.c. przedstawia się różnie. Ze względu na rodzaj czynności, takich jak: otwarcie schowków, pomieszczeń, wydalenie osoby, po prostu nie można ich uchylać. Inaczej natomiast przed-stawia się sprawa, gdy czynność komornika polega np. na oddaniu rzeczy do komisu. Dopóki rzecz nie zostanie sprzedana i nie nastąpi skutek materialno- prawny, dopóty sąd może czynność komornika uchylić. W przeciwnym razie nie może nastąpić uchylenie czynności.

Podkreślono już, że w razie nieuprawomocnienia się czynności komornika wydanie z urzędu przez sąd zarządzeń w trybie art. 759 § 2 k.p.c. jest mniej skomplikowane. Wynika to przede wszystkim stąd, że przy czynności, która się nie uprawomocniła, nie powstaje jeszcze skutek materialnoprawny dotyczy to oczywiście czynności komornika podejmowanych w toku egzekucji. Jednakże i przy tych nieprawomocnych czynnościach wydawanie zarządzeń na mocy art. 759 § 2 k.p.c. ograniczone jest ich celowością, czynnościami stron i uczestni-ków postępowania oraz momentem powstania skutku prawnego.