Komornik

Komornik jest pracownikiem państwowym, powołanym do pełnienia czyn-ności egzekucyjnych i innych wskazanych w ustawach (§ 1 rozp. o komorni-kach). Jest on pracownikiem samodzielnym ponoszącym odpowiedzialność za spełniane przez niego funkcje. W sprawach zaś należących do właściwości sądu jest organem pomocniczym. Okręg urzędowy komornika, stanowiący jego rewir, obejmuje zasadniczo okręg sądu rejonowego lub jego część. Jeżeli przy sądzie rejonowym urzęduje kilku komorników, podział czynności między nimi (miejscowy lub rzeczowy) oznacza prezes tegoż sądu. Rewir komornika może obejmować okręgi kilku sądów rejonowych tego samego sądu wojewódzkiego. W tych przypadkach ustalenie i zmiana rewiru oraz oznaczenie sądu, przy którym komornik urzęduje, należy do prezesa sądu wojewódzkiego (§ 3 i 4 rozp. o komornikach).

Gdyby tytuł wykonawczy obejmował kilku współdłużników, komornik, do któ-rego należy przeprowadzenie egzekucji przeciwko jednemu z nich, powołany jest również do przeprowadzenia egzekucji z tego samego tytułu przeciwko każdemu ze współdłużników, jeżeli czynności egzekucyjne mają być dokonane w okręgu tego samego sądu rejonowego. Komornik powołany do przeprowadzenia takiej egzekucji zawiadomi o wszczęciu i ukończeniu jej komornika, któremu sprawa przypadałaby według podziału czynności (§ 8 rozp. w sprawie czynn. komorników).

Komornik wykonuje należące do niego czynności egzekucyjne osobiście, może jednak zlecić praktykantowi lub pracownikowi zatrudnionemu w kancelarii komornika – po odbyciu przez niego praktyki i złożeniu przepisanego egzaminu – „przeprowadzenie niektórych z nich” (§ 3 i 4 rozp. w sprawie czynn. komorników). Wyjątkowo czynności egzekucyjne może wykonywać sekretarz sądu (§ 29 rozp. o komornikach).

Zlecenie jednak czynności egzekucyjnych nie zwalnia komornika od odpo-wiedzialności przewidzianej w art. 769 k.p.c. (§ 6 rozp. w sprawie czynn. komorników).

Do wyłączenia komornika stosuje się te same zasady co do wyłączenia sędziego (art. 48-53 i 13 § 2 k.p.c.). Może nastąpić wyłączenie na wniosek strony i z inicjatywy komornika. Komornik, który ma podstawę do wyłączenia się, przedstawia prezesowi właściwego sądu rejonowego przyczynę wyłączenia. Wniosek strony o wyłączenie komornik przedstawia on niezwłocznie prezesowi właściwego sądu rejonowego, dołączając swoje wyjaśnienia. Do czasu wydania zarządzenia przez prezesa sądu w kwestii wyłączenia komornik spełnia on tylko czynności nie cierpiące zwłoki (§ 9 rozp. w sprawie czynn. komorni- ków). Od zarządzenia prezesa sądu rejonowego dotyczącego wyłączenia komornika zażalenie nie przysługuje (uchwała SN z dnia 3 kwietnia 1987 r., III CZP 12/87, OSNCP 1988, z. 6, poz. 80).