Sąd wojewódzki jako sąd pierwszej instancji

Poza tymi przypadkami sąd wojewódzki – jako sąd pierwszej instancji – właściwy jest jeszcze do załatwienia sprawy egzekucyjnej przekazanej mu przez sąd rejonowy w związku z powstałym zagadnieniem prawnym budzącym poważne wątpliwości (art. 13 § 2 i art. 18 § 1 k.p.c.). Wymieniony katalog czynności wykonywanych przez sąd wojewódzki w pierwszej instancji wypływa – poza nadawaniem klauzuli wykonalności własnym orzeczeniom – z właściwości funkcjonalnej, a nie z pojęcia organu egzekucyjnego, który ma załatwiać „sprawy egzekucyjne”, czyli ogół tych spraw, a nie ich fragmenty. Tym bardziej nie jest też organem egzekucyjnym sąd wojewódzki drugiej instancji, który ma obowiązek nadawania klauzuli wykonalności orzeczeniom przez siebie wydanym, dopóki akta sprawy znajdują się w tym sądzie (art. 781 k.p.c.) albo wyrokom zasądzającym roszczenie na rzecz pracownika (art. 4776 k.p.c.). Zresztą nadawanie klauzuli wykonalności nie stanowi czynności egzekucyjnej, tylko swoisty „pomost” pomiędzy postępowaniem rozpoznawczym a egzekucyjnym (J. Jodłowski: Recenzja pracy E. Wengerka pt. „Sądowe postę-powanie egzekucyjne w sprawach cywilnych” (Warszawa 1970), PiP 1971, nr 1, s. 641-646).