Sposób egzekucji jak najmniej szkodliwej dla dłużnika

Przez sposób egzekucji należy rozumieć egzekucję z określonego przedmiotu czy prawa majątkowego dłużnika. Sposobem egzekucji jest egzekucja z ruchomości, nieruchomości itd., rodzaj egzekucji zaś oznacza egzekucję świadczeń pieniężnych, świadczeń niepieniężnych. Sposób egzekucji zależy od rodzaju świadczenia. Wierzyciel powinien we wniosku wskazać sposób egzekucji jak najmniej uciążliwy dla dłużnika (art. 799 k.p.c.) ale taki, który by zapewniał skuteczne przeprowadzenie egzekucji. Wierzyciel, wskazując we wniosku na świadczenie, może żądać wyegzekwowania tylko jego części, doprowadzając w ten sposób do rozdrobnienia należności, najczęściej dlatego, by nie wykładać dużych kwot na opłaty, których wysokość zależy od wartości egzekwowanego roszczenia.

Określone we wniosku świadczenie oraz podany w nim sposób egzekucji są dla organu egzekucyjnego wiążące. Nie dotyczy to jednak egzekucji świadczeń alimentacyjnych (art. 1086 k.p.c.), egzekucji grzywien, kar pieniężnych, opłat sądowych i kosztów postępowania, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości (§ 3 i 4 rozp. Min. Spraw, z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie sposobu prowadzenia egzekucji grzywien, kar pieniężnych, opłat sądowych i kosztów postępowania).

2. Żądanie przeprowadzenia egzekucji z urzędu powinno również zawierać oznaczenie świadczenia oraz sposobu egzekucji. Do wniosku lub żądania należy dołączyć tytuł wykonawczy.