Poza tymi przypadkami sąd wojewódzki – jako sąd pierwszej instancji – właściwy jest jeszcze do załatwienia sprawy egzekucyjnej przekazanej mu przez sąd rejonowy w związku z powstałym zagadnieniem prawnym budzącym poważne wątpliwości (art...

Gdyby sąd nie określił tych rzeczy w zarządzeniu tymczasowym, wówczas komornik przed dokonaniem zajęcia rzeczy obowiązany jest z urzędu ustalić powyższe okoli-czności.

3. Komornik dokonuje sprzedaży rzeczy ulegających szybkiemu zepsuciu na miejscu i to niezwłocznie (art. 864 § 2 pkt 2 k.p.c.), stosując przepisy dotyczące sprzedaży zajętych ruchomości (art. 864 i nast. k.p.c.)

Jeżeli w tytule wykonawczym zaznaczono, że na zabezpieczenie roszczeń pieniężnych wierzyciela należy zająć oznaczone ruchomości będące we władaniu wskazanej w nim osoby trzeciej (art. 739, 747 § 1 k.p.c.), to komornik – zajmując je mimo sprzeciwu tej osoby i zaprzeczenia przez nią własności dłużnika (art. 743, 845 k.p.c.) – nie narusza przepisów prawa egzekucyjnego.

W celu wykonania zajęcia wierzyciel zwraca się do komornika właściwego zgodnie z art. 844, 880, 889 i 895 k.p.c. do wniosku powinien dołączyć postanowienie z zarządzeniem tym-czasowym zaopatrzonym klauzulą wykonalności. Komornik zaś podejmuje czynności przewidziane w art. 845 i nast., art. 881 i nast., art. 889 i nast. oraz art. 896 i nast. k.p.c.

Do obciążenia zastawem wpisanym do rejestru okrętowego stosuje się prze-pisy kodeksu morskiego (Dz.U. z 1 961 r. Nr 58, poz. 318). Według art. 60 tego kodeksu do zastawu na statku wpisanym do rejestru okrętowego (hipoteka morska) stosuje się odpowiednio przepisy prawa cywilnego o hipotece.

Obciążenie nieruchomości dłużnika hipoteką przymusową lub zastawem wpisanym do rejestru okrętowego może nastąpić tylko wtedy, gdy nierucho-mość ma urządzoną księgę wieczystą.

Sytuacje wymienione w lit. b) i c) normuje art. 744 k.p.c. Cofnięcie pozwu lub wniosku o wszczęcie postępowania prowadzi do umorzenia postępowania i dopiero prawomocne postanowienie o jego umorzeniu powoduje, że zabezpieczenie upada, a to z kolei prowadzi do odpowiedzialności odszkodowawczej wierzyciela w stosunku do dłużnika. Prawomocne oddalenie powództwa skutkuje również upadek zabezpieczenia i ewentualną odpowiedzialność odszkodowawczą wierzyciela.

Roszczenie o naprawienie szkody obejmuje nie tylko szkodę efektywnie poniesioną (damnum emergens), lecz także utracony wskutek zarządzenia tymczasowego zysk (lucrum cessans). Dłużnik jednak swoim zachowaniem mógł przyczynić się do powstania lub zwiększenia szkody, w takim wypadku wierzyciel może żądać stosownego obniżenia odszkodowania (art. 362 k.c.).

Art. 769 k.p.c., przewidujący solidarną odpowiedzialność komornika – jako organu egzekucyjnego – i Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez komornika umyślnie lub przez niedbalstwo, wyłącza – w zakresie w nim unormowanym – stosowanie przepisów działu piątego rozdziału I kodeksu pracy.

7. Termin roczny przewidziany w § 1, jak i termin miesięczny z § 3 biegnie od dnia, w którym bezskutecznie upłynął termin do wniesienia powództwa przez

9. Zwrot kaucji złożonej na zabezpieczenie roszczenia sąd orzeka na wniosek wierzyciela, a nie z urzędu sąd powinien wysłuchać wierzyciela i dłużnika, może bowiem okazać się, że dłużnik wytoczył powództwo odszkodowawcze przewidziane w art. 746 § 1 k.p.c. Zwrot kaucji może nastąpić i przed upływem miesięcznego terminu przewidzianego w § 3, jeżeli dłużnik zrzekł się należnego mu od wierzyciela odszkodowania albo pierwszeństwa zaspokojenia z tej kaucji

i zgodził się na wydanie kaucji wierzycielowi.

Dłużnik może w każdym czasie żądać uchylenia lub zmiany prawomocnego zarządzenia tymczasowego, gdy odpadnie lub zmieni się przyczyna zabezpieczenia albo gdy złoży do depozytu sądowego sumę wystarczającą do zabezpieczenia.

§ 2. Postanowienie co do uchylenia lub ograniczenia zarządzenia tym-czasowego może zapaść tylko po przeprowadzeniu rozprawy.

Dłużnik może złożyć wniosek o uchylenie zabezpieczenia, jeżeli do depozytu sądowego przekazał sumę wystarczającą do zaspokojenia. O tym, czy suma jest wystarczająca decyduje sam wierzyciel, a nie sąd, co zresztą znajduje potwierdzenie normatywne w art. 737 § 2 k.p.c. W razie zachodzącego sporu między stronami co do oznaczenia wysokości tej sumy, ostatecznie określi ją sąd.

2. Sposób zabezpieczenia zależy od rodzaju roszczeń podlegających zabez-pieczeniu art. 747 k.p.c. określa sposoby zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, art. 755 k.p.c. zaś innych roszczeń. Sposób zabezpieczenia powinien być dokładnie określony w postanowieniu. Wybór środka zabezpieczenia nie może być pozostawiony wierzycielowi. Sąd może w jednym postanowieniu zastosować równocześnie kilka sposobów zabezpieczenia, jeżeli wnosi o to wnioskodawca, a jest to niezbędne dla zapewnienia skuteczności zabezpieczenia lub wykonania zarządzenia.

Sąd może nakazać złożenie kaucji równocześnie z wydaniem zarządzenia tymczasowego, jak również i później, np. wskutek wniosku dłużnika o uchylenie lub zmianę zabezpieczenia. W zażaleniu dłużnika na wydanie zarządzenia tym-czasowego może być zamieszczony wniosek o uzależnienie wykonania zarzą-dzenia tymczasowgo od złożenia kaucji. Kaucję składa się w gotówce lub w postaci książeczki oszczędnościowej do depozytu sądowego.