W postępowaniu nakazowym sąd może wydać zarządzenie tymczasowe przed wydaniem nakazu zapłaty po wydaniu go sam nakaz stanowi tytuł zabez-pieczenia (art. 492 § 1 k.p.c.). W związku z tą ostatnią regulacją ani uwiarogod-nienie roszczenia, ani uprawdopodobnienie niebezpieczeństwa pozbawienia wierzyciela zaspokojenia nie jest wymagane. Odmienne stanowisko prowa-dziłoby do unicestwienia art. 492 § 1 k.p.c. Skoro cytowany przepis istnieje i stosownie do jego treści stanowi tytuł zabezpieczenia, czyli wystarczającą podstawę zabezpieczenia, to uzależnianie wydania zarządzenia tymczasowego od dalszych warunków nie ma racjonalnych podstaw.

W razie oporu komornik może wezwać pomocy organów Milicji Obywatelskiej . Jeżeli opór stawia osoba wojskowa, należy wezwać pomocy właściwego organu wojskowego, chyba że zwłoka grozi udaremnieniem egzekucji, a na miejscu nie ma organu wojskowego.

§ 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawied-liwości wyda przepisy o obowiązkach organu wojskowego asystującego komornikowi przy spełnianiu czynności egzekucyjnych.

Ponowne wydanie tytu�u wykonawczego zamiast utraconego mo�e nast�pi� jedynie na mocy postanowienia s�du wydanego po przeprowadzeniu rozprawy. Na ponownie wydanym tytule wykonawczym czyni si� wzmiank� o wydaniu go zamiast tytu�u pierwotnego. W post�powaniu tym s�d ogranicza badanie do faktu utraty tytu�u wykonawczego.

1. Zasad� jest, �e s�d wydaje wierzycielowi tylko jeden tytu� wykonawczy, kt�ry podlega wykonaniu. Tytu� ten jest dokumentem urz�dowym. W razie zagini�cia go wierzyciel mo�e wyst�pi� o wydanie ponownego tytu�u wykonawczego. S�dem w�a�ciwym do wydania ponowego tytu�u wykonawczego jest s�d, kt�ry wyda� pierwotny tytu� wykonawczy (uchwa�a SN z dnia 10 maja 1979 r� III CZP 24/79, OSNCP 1979, z. 11, poz. 210). W post�powaniu o ponowne wydanie tytu�u wykonawczego wierzyciel powinien wykaza�, �e utraci� wydany mu tytu� wbrew swej woli.

Sąd rozpoznaje sprawy egzekucyjne na posiedzeniu niejawnym, chyba że zachodzi potrzeba wyznaczenia rozprawy albo wysłuchania na posiedzeniu stron lub innych osób. W sprawach tych sąd wydaje orzeczenia w formie postanowień.

Sąd rozpoznaje sprawy na posiedzeniu niejawnym. Może jednak wyznaczyć rozprawę dla wysłuchania stron lub innych osób. Z faktu rozpoznawania spraw na posiedzeniu niejawnym płynie wniosek co do składu sądu. Poza rozprawą sąd wydaje postanowienia w składzie jednoosobowym, bez udziału ławników (art. 47 § 2 k.p.c.). Jednakże rozprawa jest obligatoryjna w wypadku rozstrzyga-nia skargi na postanowienie komornika o ukaraniu grzywną (art. 768 k.p.c.), załatwiania wniosku o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utra-conego (art. 794 k.p.c.), posiedzenie jawne zaś ma miejsce dla wydania przez sąd postanowienia co do przybicia na rzecz licytanta, który na licytacji zaofia-rował najwyższą cenę (art. 987 k.p.c.). Jeżeli sąd jest obowiązany wyznaczyć

Tytułom egzekucyjnym zobowiązującym do wydania nieruchomości lub statku albo do opróżnienia pomieszczenia, sąd nada klauzulę wykonalności także przeciwko każdemu, kto według przedstawionego zaświadczenia urzędowego uzyskał władanie nieruchomości lub statku albo pomieszczeń po wszczęciu postępowania, w którym wydano tytuł egzekucyjny, chyba że wykaże, że jego władanie oparte jest na podstawie prawnej. Przed nadaniem klauzuli wykonalności sąd wysłucha osobę, przeciwko której klauzula ma być wydana. zobowiązujący dłużnika do wydania nieruchomości lub statku albo do opróżnienia pomieszczenia, inna osoba uzyskała władanie tą nieruchomością, statkiem lub pomieszczeniem, wierzyciel może złożyć w sądzie wniosek o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu przeciwko tej osobie, która włada nieruchomością, statkiem lub pomieszczeniem, przy dołączeniu do wniosku zaświadczenia urzędowego, z którego to władanie będzie wynikało.

18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. Nr 27, poz. 157), ale obo-wiązuje we wszystkich sprawach egzekucyjnych. Potrzeba zobowiązania dłu-żnika do informowania organu egzekucyjnego o zmianie swego miejsca pobytu trwającej dłużej niż jeden miesiąc uzasadniona jest względami praktycznymi. Jednakże dłużnik powinien być pouczony o tym obowiązku oraz o skutkach jego zaniedbania, przy czym powinno to nastąpić przy zawiadomieniu o wszczę-ciu egzekucji. (Por. art. 133 § 2 in fine k.p.c. oraz art. 1135 k.p.c.).

Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych przeciwko Skarbowi Pań-stwa nie jest dopuszczalne.

Ustawą z dnia 13 lipca 1990 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 55, poz. 318) wprowadzono obecne brzmienie art. 749 k.p.c. Niedopuszczalność zabezpieczenia roszczeń pieniężnych przeciwko Skar-bowi Państwa (państwowej jednostce organizacyjnej, z działalnością której wiąże się dochodzone roszczenie) pozostaje m.in. w związku z tym, że nie ma obawy, by brak zabezpieczenia mógł pozbawić wierzyciela zaspokojenia. Poza tym uregulowanie to koresponduje z wprowadzoną tą samą ustawą zmianą przepisów o egzekucji świadczeń pieniężnych przeciwko Skarbowi Państwa (art. 1060 § 1 i 2 k.p.c.). Dopuszczalne jest natomiast zabezpieczenie świadczeń niepieniężnych przeciwko Skarbowi Państwa (art. 755 k.p.c.). Wykonanie zaś postanowień zawierających zarządzenie tymczasowe, stanowiących tytuł egze-kucyjny, następuje według reguł określonych w art. 1060 § 1 i 3 k.p.c.

Przy egzekucji z ruchomości zbieg obu egzekucji nie nasuwa wątpliwości, dochodzi bowiem do tego po zajęciu ruchomości. Wątpliwości powstają przy zajęciu wynagrodzenia za pracę, rachunku bankowego lub innych wierzytelności. Z chwilą bowiem zajęcia powstaje obowiązek przekazywania należności do rąk wierzyciela lub komornika. Unormowanie ustawowe rozwiązuje tę wątpliwość w ten sposób, że przewiduje obowiązek dłużnika lub zakładu pracy złożenia komornikowi – na jego wezwanie – w ciągu tygodnia oświadczenia, czy inni wierzyciele skierowali też egzekucję do zajętego wynagrodzenia bądź wierzy-telności i do jakiej wysokości (art. 882 pkt 2 i art. 896 § 2 k.p.c.). Artykuł 891 k.p.c. normuje egzekucję z rachunków bankowych w ten sposób, że w razie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej do tej samej wierzytelności z rachunku bankowego, gdy kwoty znajdujące się na tym rachunku nie wystar-czają na pokrycie wszystkich egzekwowanych świadczeń, bank obowiązany jest wstrzymać wypłaty do wysokości należności, na których rzecz nastąpiło zajęcie, i niezwłocznie zawiadomić o tym właściwe organy egzekucyjne, które postąpią stosownie do art. 773 k.p.c. Podobne unormowanie znajduje się w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 82 § 1).

We wniosku lub żądaniu przeprowadzenia egzekucji z urzędu należy wskazać świadczenie, które ma być spełnione, oraz sposób egzekucji. Do wniosku lub żądania należy dołączyć tytuł wykonawczy.

1. Wniosek o wszczęcie egzekucji może być złożony w formie pisemnej lub ustnej. Jeżeli wybrana została forma pisemna, wniosek powinien odpowiadać wszystkim warunkom pisma procesowego (art. 126 § 1 k.p.c.). Jeżeli zaś wybrano formę ustną, komornik powinien niezwłocznie stwierdzić zgłoszenie

Komornik może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić osobę, która zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza jego czynnościom. W wypadku niezastosowania się do tego drugiego wezwania komornik może ukarać taką osobę grzywną w wysokości do pięćdziesięciu tysięcy złotych.

1. Środki przewidziane w komentowanym przepisie komornik stosuje w toku wykonywania czynności egzekucyjnych, i to wobec stron, uczestników postę-powania i innych osób. W stosunku do żołnierza, policjanta oraz funkcjonariusza Służby Więziennej – por. uwagi do art. 765 k.p.c.

Nakazy zapłaty wydane w postępowaniu nakazowym lub upominawczym – po uprawomocnieniu – stanowią również tytuły egzekucyjne (art. 495 § 2 i art. 503 §2 k.p.c.).

Orzeczenia sądów zagranicznych w sprawach cywilnych należących w Polsce do drogi sądowej, nadające się do wykonania w drodze egzekucji, są tytułami egzekucyjnymi na warunkach określonych w art. 1150 k.p.c.

Art. 811.

W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Milicję Obywatelską oraz na okrętach wojennych można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu właściwego komendanta i w asyście wyznaczonego organu wojskowego lub organu Milicji Obywatelskiej.

1. Przez budynki wojskowe należy rozumieć budynki i pomieszczenia zajmowane przez jednostki (instytucje, zakłady) wojskowe albo pozostające pod zarządem organów wojskowych, jeżeli wstęp do tych budynków jest dozwolony tylko za okazaniem przepustki. Okrętami wojennymi są okręty lub inne jednostki pływające Marynarki Wojennej lub Wojsk Ochrony Pogranicza (§ 1 pkt 1 lit. a i b zarządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 marca 1967 r. w sprawie asystowania organów wojskowych i udzielania przez nie pomocy przy czynnościach egzekucyjnych – M.P. Nr 22, poz. 104). Natomiast budynkami zajmowanymi przez Policję są budynki lub pomieszczenia zajmowane przez Policję, Urząd Ochrony Państwa lub Straż Graniczną (§ 7 ust. 1 zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 listopada 1992 r. w sprawie udzielenia pomocy bądź asysty organom egzekucyjnym przez organy Policji, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej – M.P. Nr 36, poz. 268).

Jeżeli złożona w postępowaniu egzekucyjnym kwota pieniężna nie podlega niezwłocznemu wydaniu, powinna być złożona do depozytu sądowego.

1. W niektórych sposobach egzekucji pieniądze podlegają niezwłocznemu wydaniu wierzycielom. Dotyczy to pieniędzy zajętych w toku egzekucji z ruchomości (art. 852 § 1 k.p.c.) oraz egzekucji z wynagrodzenia za pracę i z rachunku bankowego, jeżeli wystarczają na zaspokojenie, roszczenia.